Nog steeds in de NS stoptrein van Brussel naar Rotterdam. I. en ik zitten achter elkaar en na een stop in Antwerpen slinger ik onze trolley met kampeerspullen in het bagagerek en een man neemt naast mij plaats. Midden veertig, rood fluwelen colbert, baardje, Aziatisch uiterlijk. Na het uitwisselen van korte beleefdheden in het Engels raken we in gesprek. Binnen enkele minuten weet ik waar hij werkt (eerst UvA en nu Breda University of Applied Sciences), woont (Amsterdam), aan huur betaalt (€ 2350 per maand), wat zijn vrouw doet (“make-up artist”), waar hij is geboren (Singapore), wat zijn vakgebied is (Data Science & AI) en waar zijn PhD over ging (AI). Als ik hem professor noem glimlacht hij. Ik krijg een lezing over de voordelen van AI voor de samenleving, zoals meer thuiswerken en minder woonwerk verkeer. “Good for the environment” , zegt de professor. Als ik zeg dat ik te weinig kennis heb van AI nodigt hij mij uit om naar Breda te komen. “Within one week I teach you to use AI”. Vlak voor Rotterdam, waar wij moeten overstappen, vraag ik hem waarom hij is ingestapt in Antwerpen en niet in Breda, waar hij werkt. “I waited on the wrong platform in Breda and took the train to Antwerp”.
Een echte verstrooide professor dus 😀