Wij hebben 1e Paasdag gereserveerd bij Visrestaurant Landman in Termunten. Om 13:00 uur is het al redelijk gevuld, de echte drukte zal later op de middag zijn. TG, R., I. en ik hebben een tafel bij het raam. Wij zijn snelle beslissers. Eems – drie slibtongen in boter gebakken -, Dollard – vier verschillende vissoorten in boter gebakken – , Oostereems – verse scholfilet uit de Noordzee gebakken op de bakplaat en een Salade geitenkaas – gemengde sla met geitenkaas, walnoten en honing – voor de vegetariër. De bediening is vlot en binnen tien minuten worden de hoofdgerechten op onze tafel gezet door een jonge vrouw van nog geen twintig. “Wat zijn de vier soorten vis op mijn bord?” vraagt R. “Schar en schol volgens mij en die andere, eh, weet ik niet”. Behalve TG, die verlekkerd naar haar verse scholfilet kijkt, richten wij onze blik op de jonge vrouw. “Dat zal ik aan de keuken vragen”, hadden wij verwacht, maar ze zegt: “Eet smakelijk”. Dat doen wij, want het eten is goed.
“Dat is een oude IPhone!”, zegt de jongeman als ik bij de kassa sta om te betalen met mijn digitale bankpas op mijn smartphone. Het klinkt eerlijk en spontaan. Beter dan “Goed bezig mijnheer op uw leeftijd; betalen met uw IPhone! Mijn opa betaalt alles nog contant.”
De menukaart van 12 mei 2024, toen wij ook te gast waren bij het visrestaurant in Termunten.
