Categorie: Samenleving

Buiten komen de spinnen weer tevoorschijn, zoals deze kruisspin bij onze druif. Binnen zie ik de langpootspin regelmatig met een web tegen het plafond. De langpootspin is nuttig want hij vangt insecten. Een langpootspin met de handen pakken is best lastig. Als de spin zich bedreigd voelt laat hij zich aan een draad vliegensvlug zakken, rent langs de plafondrand of kruipt over je hand naar je arm. Een bakje met deksel werkt beter en vervolgens buiten zetten als voer voor vogels. Als dierenvriend wil ik geen spinnen met de stofzuiger vangen, alhoewel dit wel zeer effectief is.

In ons vorig huis in Appingedam (gebouwd rond 1900 en flink verbouwd in 1985) kropen weleens flinke spinnen over de vloer. Het kan een grote huisspin zijn geweest, met lange harige poten. “Iew! Een spin”. De voeten gingen van de vloer en ik ging met een bakje met deksel vaak tevergeefs proberen de engerd te vangen en buiten de deur te zetten. Als de ongewenste gast zich niet liet vangen dan kwam de stofzuiger eraan te pas.

Vrijdag 19 januari hebben wij twee glazen lampen besteld bij een Zwolse verlichtingsspecialist in de Assendorperstraat. Zaterdag 31 augustus heb ik de lampen afgehaald na 33 weken geduldig wachten. “In de glascontainer uit China zat het verkeerde glas”. “Onze leverancier uit Brabant laat het nu in Tsjechië maken”. “Wij zijn gestopt met de Brabantse leverancier en hebben nu een bestelling gedaan bij een leverancier in Amsterdam, die elke donderdag levert”. “Haha, ja voor de kortste dag is uw bestelling zeker binnen! “De leverancier heeft nu drie weken vakantie, maar na de vakantie verwacht ik de lampen”.

Onze lichtadviseur is bij ieder bezoek over de status van de levering erg behulpzaam en wij zijn erg geduldig. Het goede contact stoppen,de stekker eruit trekken en ons licht opsteken bij een andere verlichtingsspecialist was niet aan de orde. Wij zijn geen schakelaars die bij een kortsluiting afhaken, ondanks dat de lange wachttijd enige spanning en weerstand opriep, én wij zijn behalve trouw ook + en niet -.

“Misschien mogen we wel even tussendoor”. Een oma en kleinkind lopen met een paar flesjes naar de emballage sorteermachine bij de Jumbo in Westenholte. Ik heb net mijn fiets geparkeerd voor de supermarkt en zie een winkelwagen afgeladen met zakken plastic flesjes en blikjes bij de sorteermachine. Op de grond staan ook nog twee zakken. Een echtpaar van middelbare leeftijd heeft kunststof handschoenen aan om de blikjes en flesjes één voor één in de sorteermachine te stoppen. Dit beeld zie ik vaker bij onze supermarkt en ook is er vaker een storing dan eerder toen er alleen glas en petflessen werden ingeleverd.

In de krant lees ik dat in 2023 74% werd ingezameld. Meer dan de 68% in 2022, maar nog flink onder de wettelijke doelstelling van 90%.

Mijn inleverpercentage ligt op 100% omdat ik ben gestopt met af en toe blikjes bier kopen. Ik koop alleen nog maar flesjes.

Samen met R. step ik op de fiets door de Luttekestraat in Zwolle. “Hééé”. Een voetganger zwaait naar mij. Ik stop en herken K., een collega waar ik bijna 20 jaar mee heb gewerkt en die ik nooit tegenkom in de binnenstad van Zwolle, waar hij met zijn vrouw woont. Het is zeker 10 jaar geleden dat we collega’s waren. We vertellen elkaar kort hoe het gaat en wat ons bezighoudt. K. heeft een herseninfarct gehad waardoor zijn kortetermijngeheugen is aangetast, maar hij weet alles nog van vroeger. “Misschien ben ik straks wel vergeten dat we elkaar hebben gesproken”. Het gesprek krijgt een onverwachte wending als K. vertelt dat hij ervan overtuigd is dat zijn herseninfarct is veroorzaakt door het coronavaccin. “Na mijn infarct spreek ik veel mensen die hetzelfde is overkomen, maar dat wil de overheid niet toegeven!”. “Wij kijken geen NPO meer, want dat is de spreekbuis van de overheid”. Ik ga niet in discussie en eindig het gesprek beleefd en wens K. een prettige dag.