De afstand die u bewaart ten opzichte van uw medewerkers, klanten en andere relaties zegt veel over de verhouding die u met hen heeft en het contact dat u op dat moment met hen wenst. In contact met anderen passen we voortdurend onze afstand tot hen aan, afhankelijk van de situatie waarin we verkeren en de mate waarin we ons vertrouwd voelen. De afstand die we in acht nemen tijdens onze interacties heeft meerdere functies. Antropoloog Edward Hall onderscheidde de volgende zones: de intieme zone (0-45 cm), de persoonlijke zone (45-120 cm,) de sociale zone (120-360 cm), de publieke zone (360-750 cm of meer).
Mijn favoriete zone is de persoonlijke, maar dan eerder 120 cm. dan 45 cm. Het liefst praat ik met mensen die dezelfde afstand bewaren. Zo kan ik de ander goed horen én kan ik van top tot halverwege de lichaamstaal lezen. Als mensen te dicht bijkomen en ik druppeltjes voel in mijn gezicht en kan ruiken wat de ander heeft gegeten of gedronken, dan deins ik terug. Meestal is dat voldoende om weer afstand te krijgen, maar een enkeling doet dan vervolgens weer een stapje naar voren. Steeds vaker onplezierig vind ik de ruimtes met veel lawaai, waarbij je gedwongen wordt je boodschap vlakbij de oren van de toehoorder uit te schreeuwen. Wat ook nieuw is in mijn levensfase is dat je steeds meer mensen kent die slechthorend zijn, ook met een gehoorapparaat. Ik kom dan niet dichterbij om in de oren te roepen, maar heb ik twee opties. Minder praten of als je wat zegt de persoonlijke zone gebruiken om duidelijk articulerend en met gebaren je korte boodschap over te brengen, als een gebarentolk in opleiding.
