Aardolie wordt het zwarte goud genoemd; voor mij is zelfgemaakte compost het zwarte goud. Elk voorjaar ben ik trots op het resultaat van ons verteerd groenafval, aangevuld met twee kruiwagens stalmest en een emmertje kalk. Op mijn volkstuin is de compostbak in twee vakken gesplitst. In oktober keer ik de composthoop om zodat het laatst gekieperde groenafval onderaan komt te liggen. In maart is dit het resultaat. Prachtige, reukloze compost, niet te droog of te nat want als je een handvol kneedt blijft het plakken. Mijn dag kan niet meer stuk.
Vandaag, donderdag 23 januari 2025, liggen er nog acht aardappels in het mandje. Nog één keer eten van CAMMEO, begin april 2024 gepoot op de Volkstuin en eind juli geoogst en daarna 6 maanden bewaard in een jutezak in de schuur. Ze zien er nog prachtig uit.
Als echte aardappeleter vind ik het een prima aardappel die dit voorjaar weer een goede kans maakt enkele maanden op mijn volkstuin te mogen groeien. De leveranciers van cammeo pootaardappelen zijn nóg enthousiaster. Enkele beoordelingen die ik vond op internet:
De aardappel heeft een licht romige smaak, is qua smaak vergelijkbaar met een Frieslander en zit ietsjes hoger in het zetmeel dan een gemiddelde aardappel.
Wil jij een aardappel poten die zeer gevarieerd is in de keuken, én ook nog eens goed resistent is tegen ziektes zoals phytophthora en schurft? De kracht van de aardappel zit in het R8 gen.
Robuust aardappelras. Geeft een hoge opbrengst met grove sortering knollen. Gladde ovale knollen met lichtgeel kleurend vlees. Prima bewaarbaar.
Een heerlijke tafelaardappel, maar door de lichte kruimigheid (vooral vast) kan je er ook goed mee bakken of frituren.
De Cammeo biologische aardappel is een toonbeeld van puur genot, gekweekt met zorgvuldige aandacht voor biologische principes. Met een gladde schil en een lichtgeel vruchtvlees biedt de Cammeo aardappel niet alleen een gelijkmatige textuur en aangename smaak, maar ook de geruststelling dat hij op natuurlijke wijze is geteeld.
Toelichting. De tekst “breinverbouwing” op de krant in het aardappelmandje is puur toeval en niet in scene gezet!
Na het sombere nieuws even iets leuks. Deze prachtige wortel oogstte de Volkstuinder deze week op zijn tuin. Ruim voldoende voor een heerlijke stamppot met uien en aardappelen. Goed nieuws voor de Volkstuinder én de wortel. De wortel? “Als ik door een professionele tuinder was geoogst dan zou ik op de composthoop zijn beland, want de consumenten willen alleen maar mooie rechte wortels”.
In augustus heb ik van uitlopers van de aardbeienplanten een nieuw bed gemaakt met 30 stekken. De helft afkomstig van mijn tuin en de andere helft gekregen van H. en A. – biologisch dynamische tuinders – die naar eigen zeggen een goed ras hebben met heerlijke aardbeien. Ik heb de stekjes niet eerst apart gezet om voldoende te wortelen, maar direct overgezet. Op de foto links mijn stekken en rechts die van H. en A. Middenin onder vijf van mij en daarboven vijf anderen. Op de foto van eind september is te zien dat de “gasten” het vooralsnog beter doen.
Het is een goed bonenjaar op onze volkstuin. De kapucijners, doperwt en rijspeul hadden heel weinig opbrengst, maar de tuinbonen, stamslabonen, kievitsbonen en stokslabonen (Neckarkönigin) doen het erg goed. Inmiddels zit thuis een flinke diepvrieslade tjokvol en kan ik enkele bonenliefhebbers elke week nog steeds voorzien van een maaltje bonen. De 99-jarige TG uit Delfzijl is dol op de stokslabonen die ook wel spekbonen worden genoemd. Vroeger was ik ook dol op spekbonen, die werden gekookt met een flink stuk zachte spek. “Schier boonn of boonn mit spek”, heerlijk!
Op de foto van 13 september v.l.n.r.: de stamslabonen gepoot op 12 mei, 28 mei en 18 juli en de stoksnijbonen gepoot op 12 mei.
