Laatst stond ik in de Vechtstraat mijn fiets van het slot te doen. Een oudere man van begin 70, voorovergebogen met de handen op de rug, liep achter mij langs. Hij had een drup onder zijn neus. Iets verder bukte hij zich en pakte een papieren zakdoek van de stoep. Hij veegde zijn neus droog en liep verder en hield de zakdoek vast met zijn handen op de rug.
Zelf heb ik ook vaker een drup aan de neus. Alleen, op de tuin snuit ik dan met de wijsvinger op de neusvleugel de druppel weg. Als ik tussen de mensen ben gebruik ik een papieren zakdoek.
Zou een drup aan de neus met de leeftijd te maken hebben? “Uw neus is van binnen bekleed met een slijmvlies en haartjes. Normaal produceert het neusslijmvlies een hoeveelheid vocht die ervoor zorgt dat de neus en ingeademde lucht bevochtigd worden”. Zouden ouderen meer door de mond ademen in plaats van door de neus?
Als troost voor de ouderen met een drup aan de neus: “Doe konst wel mainn, dat dien neus n metwòrst was, in ’t is tòch mor n snötvat”.
Ik heb er ook wel eens last van, maar vooral als het koud is. Het is vervelend, maar een zakdoek van de grond pakken zou nooit in mij opkomen.
Licht gerelateerd hieraan. Aan het begin van de corona pandemie zag ik ooit iemand een masker uit een prullenbak halen. Dat zou mij, net als een zakdoek van de grond, nooit in me op zijn gekomen.