Onderweg naar mijn volkstuin fiets ik langs een schapenboer. Sinds kort hangt de Nederlandse driekleur ondersteboven in de vlaggenmast voor de kleine boerderij. Deze agrariër aan de rand van een Natura 2000 gebied – het deelgebied uiterwaarden IJssel – steunt blijkbaar de boerenprotesten tegen de stikstofplannen. Ik besluit een foto te maken van de vlag, maar met de beelden van de dreigboeren in de media op mijn netvlies doe ik het zo onopvallend mogelijk. De Fendt tractor staat in de open schuur en er is geen boer te zien. Voor de boerderij stop ik met de fiets en pak mijn smartphone en doe net alsof ik een bericht moet lezen. Niemand in de buurt, de schapen grazen vredig, ik heb mijn vluchtroute uitgestippeld en antwoorden bedacht als ik wordt betrapt en moet uitleggen wat ik aan het doen ben. Ik maak een foto en fiets snel verder.
Gelukkig zag Sofie niet dat je een foto nam, die vindt er wel wat van…
Om te snappen waarom de boze boeren zich achter de vlag van Schleswig-Holstein scharen zul je wel boerenverstand nodig hebben. In die deelstaat neemt de veestapel van fameuze Holsteiners ook af en is er geen plaats voor stikstofontkenners.
Nou je je burgermoed betoond hebt, zou je misschien nog een stap verder durven gaan? Als ik die spreuken ‘Geen boer, geen bier’ of ‘Geen boer, geen voer’ zie, ontbreekt het alleen nog aan een moedig iemand die een sticker met het woord ‘export’ toevoegt, voor wat meer waarheid.