De Argentijn Lionel Messi (34) zou rond de 40 miljoen euro aan jaarsalaris ontvangen van zijn werkgever Paris Saint Germain (PSG). 40 miljoen per jaar is € 3.333.333 per maand of € 109.589 per dag. Mijn AOW (€ 10.676,40 per jaar, € 889,70 per maand, € 29,25 per dag) wordt straks elke maand op de 23e overgemaakt. Hoe doen ze dat eigenlijk bij PSG? Ik denk ook per maand om bankkosten te besparen. Omdat Lionel nogal veel van huis is vermoed ik dat mevrouw Messi de bankzaken doet. Zou ze ook bellen met de boekhouder van PSG als het maandsalaris van ruim 3 miljoen euro te laat wordt overgemaakt of valt dat niet op, er staat immers al zoveel op de betaal- en spaarrekeningen. En hoe doen ze dat met het zakgeld voor de 3 kinderen. Ik kreeg als 12-jarige mijn eerste zakgeld van 1 gulden per week. Toen ik naar het voorgezet onderwijs ging werd mijn zakgeld ongevraagd verhoogd van 1 naar 2 gulden. De drie kleine Messis zullen wel iets meer krijgen, zeker als ze eenmaal weten wat papa elke dag verdient.
Auteur: Henk
Roeken (nu met geluid)
Sinds juli dit jaar slapen honderden roeken in de ruim twintig meter hoge populieren langs de rand van onze woonwijk. Tijdens het schemeren – deze week rond half tien ’s avonds – verzamelen de roeken zich dagelijks bij de tien hoge bomen en laten zich twintig minuten flink horen. Daarna wordt het steeds stiller in hun slaapbomen. Een uur voor zonsopgang vliegen ze weer uit, zonder geluid te maken en keren ’s avonds weer terug naar hun vaste stek.
Hier zou een audiobestand – mijn eerste – moeten staan. Bij het toevoegen van het m4a bestand kreeg ik een foutmelding: “niet toegestaan ivm veiligheidsredenen”.
Stiltecoupé
Zondag zijn wij met de intercity naar Utrecht geweest. Vertrek Zwolle 11:50 uur en aankomst Utrecht 12:41 uur. Wij kiezen voor de stiltecoupé. Er is voldoende ruimte en wij vinden een plek tegenover elkaar bij het raam. De stoelen naast ons zijn vrij. Naast het gangpad zijn vier lege stoelen waar twee lokale Feijenoord supporters – stevige, kortharige veertigers in rood-wit-grijze kleding met het clubembleem – plaats nemen met een plastic zak met blikjes. Zodra ze “Silence Stilte” lezen op het raam, zoeken ze stoelen verderop in een andere coupé. Twee midden twintigers nemen hun plek in als de trein “volgens de dienstregeling” vertrekt om 11:50 uur en beginnen een gesprek. Nog voordat we de IJssel zijn overgestoken zegt mijn vrouw I. kijkend over haar geel-blauwe leesbril tegen de rustige pratende buren “Jongens, jullie zitten in een stiltecoupé”. De jongens zeggen braaf “Sorry” en kijken verder naar berichten en filmpjes op hun smartphones. Ik voel me een beetje ongemakkelijk dat ik als man niets heb gezegd. Bij Wezep gaat er een luide xylophone ringtone af en iemand in de stiltecoupé begint een gedempt maar hoorbaar gesprek dat tot ’t Harde duurt. De jongens kijken naar I. die geen kik geeft en naar haar schermpje tuurt. Al googelend weet ik dat Feijenoord vandaag in de Kuip een oefenwedstrijd speelt tegen Atletico Madrid. In Amersfoort stappen nog een aantal mensen in onze stiltecoupé. Twee jonge vrouwen met koffers en tassen zijn tot halverwege Utrecht rustig aan het praten en de buurjongens kijken weer even naar links, naar de mevrouw met de leesbril. Zij en de meneer tegenover haar met de blauwe leesbril blijven stil. Als wij om 12:41 uur op Utrecht Centraal uitstappen zegt I. “Ik ga nooit weer in de stiltecoupé, ik voel met net een juf!”. De terugreis nemen we intercity van 15:19 uur. De omroepster vraagt de reizigers om geen tassen op de stoelen plaatsen omdat het druk is. In de niet stiltecoupé is het ondanks de drukte aangenaam rustig. Om 16:09 uur arriveren we in Zwolle. Ik zie op teletekst dat Feijenoord met 2-1 heeft gewonnen van Atletico Madrid.
Slimme TV
Onze Sony LED smart televisie houdt het na iets meer dan 4 jaar voor gezien. Ik neem de TV letterlijk onder de arm en fiets naar de leverancier in Stadshagen. Gelukkig doet de TV het ook niet als de expert het probeert. Hij drukt met beide duimen op het beeldscherm rondom de rand, maar dat helpt ook niet. Voorzichtig legt de jongeman uit dat een nieuwe TV van ons type “5 tot 10 jaar meegaat en 4 jaar aan de korte kant is”, terwijl hij met de afstandsbediening speelt. Onze smart TV floept plotseling weer aan, ik bedank de medewerker en ga opgelucht naar huis met een herstelde TV. Helaas heeft het maar twee weken geduurd. In het begin hielp het duimdrukken nog, maar nu wordt het tijd voor ons duurzaam actieplan bij kapotte gebruiksvoorwerpen, dat inmiddels al heeft geleid tot afscheid van de vaatwasser en de auto.
- Is het te repareren? Ja, maar vermoedelijk zijn de kosten hoger dan vervangen.
- Kunnen we zonder? De meningen zijn verdeeld: 50 % ja en 50 % nee.
- Is er een gebruikt exemplaar beschikbaar? Ja.
Pickup parcelshop
Vrijdagmorgen heb ik de pakketbezorger van DPD gemist. En de bezorger mijn neerzettoestemming “in de blauwe papiercontainer”. Gelukkig heeft de pakketvervoerder meerdere pickup parcelshops. Met mijn postcode 8042 (Zwolle, Overijssel) is het pakket af te halen in de postcode 8276, het Dorpshuis “An de Steege” in Zalk (Gelderland). Volgens Google Maps is de 6,2 km. met de fiets 21 minuten via de Veecaterdijk doch opgelet: op deze route maak je gebruik van een veerboot. Ik kies maandagmorgen de langere fietsroute van 9,4 km. via de oude IJsselbrug over de Geldersedijk. Onderweg zie ik de auto van mijn pakketvervoerder, die zeker weer pakketten heeft achter gelaten bij de pickup parcelshop in Zalk voor de Zwollenaren die nooit thuis zijn als een pakket wordt bezorgd. Na 45 minuten arriveer ik licht bezweet bij het dorpshuis. “Ik kom voor mijn pakket van DPD”. Ze zijn hier immers ook parcelshop voor DHL, zie ik aan de stickers bij de ingang. “De chauffeur van DPD heeft net alle pakketten weer opgehaald. Ze lagen hier te lang”. “Maar die van mij is pas vrijdag hier geleverd!”. De Zalkse duikt onder de balie en gelukkig ligt mijn pakket er nog. Als ze het voor mij neerlegt zie ik op één van de pakketstickers staan PERMISSION TO DEPOSIT Indien niet aanwezig, pakket in de blauwe papiercontainer. Na wederom 45 fietsminuten ben ik weer in terug in mijn eigen postcodegebied.